Gazze’da geçici barınma alanlarında yaşayan Filistinli çocuklar, Kurban Bayramı’na dair mesajlarını paylaştı. Beyt Hanun’dan Dima Naim Ömer Cabir, yaşadıkları zorlukları şöyle anlattı:
“Savaştan önce yeni kıyafet alır, kurban keserdik. Şimdi ise hiçbir şey yapamıyoruz, sürekli göç etmek zorunda kalıyoruz. Aslında evimize dönmemiz gerekiyor. İnşallah sınır açılır da yiyecek ve içecek geçişine izin verilir ve biz de vatanımıza döneriz.”
Dima Naim ayrıca son günlerde yakınlarını kaybettiklerini ve uzun süredir aile üyeleriyle görüşemediklerini ifade etti.
‘NE KURBAN VAR NE BAYRAMLIK KIYAFET’
“Kurban Bayramı geldi ama bayramın hiçbir tadı yok. Eskiden kurban keserdik, bayramdan önce alışveriş yapardık, kurbanlıkları görmeye giderdik. Ne kurban var ne bayramlık kıyafet. Eskiden amcalarımıza, dedemizin evine gider, et verirdik. Ama şimdi maalesef hiçbir şey yok.”
‘BAYRAMDA YAŞAYAMIYORUZ AİLEMİZ ŞEHİT OLDU’
Ahmed el-Mısri, bayramın burukluğunu, “Bayram geliyor ama biz artık o eski günlerdeki gibi bayramı yaşayamıyoruz. Ne harçlık var ne gezmeler.” sözleriyle dile getirdi. Ayrıca ailesinden birçok kişiyi kaybettiklerini, bayramda ziyaret edecek yakınlarının kalmadığını ve nereye gideceklerini bilemediklerini ifade etti.
Bayramda yaşadıkları çaresizliği ise “Bizden göç etmemiz istendi. Nereye gidelim? Ne burada yer var ne başka bir yerde. Bayramda herkes ailesine kavuşmak ister ama bizim ailemiz şehit oldu” diyerek anlattı.
‘KİTAP OKUMAK, SALINCAKTA SALLANMAK İSTİYORUM’
13 yaşındaki Cuma el-Mısri’nin mesajı ise şu şekilde:
“Ateşkes istiyorum. Tavuk yiyelim, et yiyelim istiyorum. Bayram gelsin, kurabiye ve tatlı yapalım istiyorum. Kitap okumak, salıncakta sallanmak istiyorum. Ama şimdi hiçbir şeyimiz yok. Allah’ım ateşkes olsun. Eskiden bayramda çok mutlu olurduk.”
Esmahan Aşur, özlemini şöyle dile getirdi:
“Kurban Bayramı geldi ama biz okula sığınmış, yerimizden edilmiş durumdayız. Bayramı hissetmiyoruz. Ne yemek var ne et. Ne okul var ne ev. Kendi memleketimize dönüp bayramı yaşamak, et yemek, arkadaşlarımızla oynamak istiyoruz. Amcalarımızı, halalarımızı görmek, onlarla mutlu olmak istiyoruz.”
